Os achados arqueolóxicos do sur de Estados Unidos, México e Perú revelan que os cactos que conteñen mescalina foron utilizados en cerimonias durante miles de anos. No contido de Mescalina destaca o cacto de San Pedro. O uso do cacto de San Pedro (ou polo seu nome local, Wachuma) que era común no Perú mesmo antes do Imperio Inca, foi moi reducido tras as conquistas españolas, pero a partir de mediados do século XX estendeuse gradualmente desde Perú ata Bolivia e Chile, principalmente como medicina.
A identificación da mescalina como substancia activa no cacto de San Pedro só se conseguiu en 1960. Esta substancia atópase maioritariamente baixo a casca. O nome de San Pedro, que foi dado ao cacto tras as conquistas españolas, fai referencia a San Pedro, que segundo a crenza cristiá posúe as chaves das portas do ceo. Na actualidade, segue en uso para fins similares pola Igrexa Nativa Americana, que foi fundada a finais do século XIX.
